Τι είναι;

Πρόκειται για τη πιο συχνή αιτία πόνου στην περιοχή του αυχένα, κατά την οποία ασκείται πίεση στο νωτιαίο μυελό ή και σε κάποιο νεύρο που περνάει από την περιοχή του αυχένα. Η πίεση ασκείται λόγω εκφύλισης του μεσοσπονδύλιου δίσκου η οποία οδηγεί στη πρόπτωση του πηκτοειδή πυρήνα του στο νωτιαίο χώρο.

Τι προκαλεί Δισκοκήλη;

Τα αίτια που προκαλούν την αυχενική δισκοκήλη είναι πολυπαραγωγικά. Η παρατεταμένη λάθος στάση του σώματος, η συνεχής λάθος άρση ή έλξη βαρών, η συνεχής κάμψη του σώματος και γενικότερα οι λάθος καθημερινές συνήθειες συμβάλουν στην εκφύλιση του μεσοσπονδύλιου δίσκου με την πάροδο του χρόνου. Είναι ευρέως γνωστό ότι κάποια επαγγέλματα είναι πιο επιρρεπή στην εμφάνιση αυχενικής δισκοκήλης λόγω της καθημερινής καταπόνησης της περιοχής του αυχένα. Το αίτιο όμως πολύ συχνά μπορεί να είναι και ένας τραυματισμός από μία απότομη κίνηση ή κάποιο ατύχημα. Η εμφάνιση της αυχενικής δισκοκήλης είναι πιο συχνή στις ηλικίες 35-55.

Τρόποι Εκδήλωσης

Τα συμπτώματα της αυχενικής δισκοκήλης ποικίλουν ανάλογα με τη θέση του εκφυλισμένου σπονδύλου και του νεύρου που πιέζεται. Μπορεί τα συμπτώματα να είναι ανεκτά ή έντονα, να παρέρχονται περιοδικά και να διαρκούν από λίγες μέρες εώς και μήνες. Μερικά από τα συμπτώματα που αναφέρονται σε αυτή τη πάθηση είναι:

• Η Δυσκαμψία του αυχένα
• Η αίσθηση καύσους στην περιοχή, στην ωμοπλάτη και τον ώμο
• Ο πόνος στον αυχένα
• Ο αντανακλώμενος πόνος στην ωμοπλάτη και στα χέρια σε μερικές κινήσεις
• Η μυϊκή αδυναμία στα χέρια

Διαγνωστικές Μέθοδοι

Η διάγνωση ξεκινάει πάντα με τη λήψη του ιστορικού του ασθενούς και τη κλινική εξέταση από τον ιατρό και εν συνεχεία με κάποια απεικονιστική μέθοδο όπως είναι η μαγνητική τομογραφία.

Αντιμετώπιση

Η αυχενική δισκοκήλη πολλές φορές μπορεί να αντιμετωπιστεί ανάλογα με τη κρίση του θεράποντα ιατρού συντηρητικά με τη χρήση κολάρου, τη φυσιοθεραπεία ή τη φαρμακευτική αγωγή. Σε περιπτώσεις μη υποχώρησης των συμπτωμάτων και πάντα με την κρίση του ιατρού, ακολουθούνται εγχύσεις στον αυχένα ή στα εξερχόμενα νεύρα από τον αυχένα, εάν χρειαστεί ενδοσκοπικές τεχνικές για την αντιμετώπιση της πάθησης, καθώς επίσης και ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές σταθεροποίησης ή μερικής σταθεροποίησης του αυχένα.